Robiąc zakupy w sklepie, wrzucamy różne produkty do koszyków i jeżeli już sprawdzamy cokolwiek na opakowaniach to ich  datę terminu ważności. A to stanowczo za mało! Czy robiąc zakupy sprawdzacie skład danego produktu?

Jeśli nie to warto zacząć to robić. Sprawdzanie co zawiera dany produkt, jest w dzisiejszym świecie wręcz koniecznością bo może nas uchronić przed bardzo niekorzystnymi efektami działania na organizm. Tylko w ten sposób możemy zadbać o to co jemy i o nasze zdrowie. Czytając etykiety łatwo możemy zmienić nasze nawyki żywieniowe. Dzieki temu zobaczymy ile cukru zawiera niby zdrowy jogurt czy płatki śniadaniowe i może dzieki temu zrezygnujemy z zakupu niezdrowego produktu.

Niby proste i oczywiste, tylko dlaczego tak mało osób sprawdza co tak naprawdę je? Jeśli chcecie to zmienić a tak naprawdę nie wiecie czego  szukać i jak czytać etykiety na opakowaniach, dziś prosty przewodnik dla Was!

Co znajdziecie na każdej etykiecie?

Informacje, które powinny znaleźć się na opakowaniu każdego produktu spożywczego to:

Nazwa produktu spożywczego – jest to nazwa zwyczajowa lub inna ustalona dla danego rodzaju produktu.

Skład – jest to spis wszystkich surowców, które zostały użyte w procesie produkcji. Jako pierwszy będzie wymieniony składnik znajdujący się w produkcie w największej ilości. Obowiązek podawania wykazu składników nie dotyczy produktów jednoskładnikowych (np. kaszy jęczmiennej, cukru). Spis zawiera także nazwy substancji dodatkowych (np. glutaminian sodu) lub ich numery (np. E-621). Podawanie składu produktu jest szczególnie istotne dla osób, które z różnych przyczyn (np. z powodu alergii) nie mogą spożywać danego składnika, np. glutenu, lub produktu – nasion sezamu czy orzeszków ziemnych.

Zasada jest prosta im mniej składników tym lepiej. Najlepiej w ogóle nie kupować produktów, które w składzie mają nazwy, których nie rozumiemy i często ledwo co wymawiamy. Większość tego co powinniśmy jeść, nie ma żadnych etykiet i składów, ponieważ są to owoce, warzywa, kasze, rośliny strączkowe, orzechy, nasiona. Te produkty powinny stanowić podstawę naszej diety.

Termin przydatności do spożycia – termin, po upływie którego produkt nie powinien być spożywany.

Waga netto lub liczba sztuk – nie zawsze wielkość opakowania stanowi o wadze produktu, dlatego ważne jest zwracanie uwagi, ile rzeczywiście waży sam produkt.

Wartość odżywcza – dane o wartości odżywczej uwzględnione na etykiecie mają pomóc w porównaniu zawartości odżywczych poszczególnych produktów i w ogólnym skomponowaniu diety. Zazwyczaj informacje podane są dla wagi 100g lub 100ml, ponieważ łatwo jest to przeliczyć. Wartość energetyczna daje nam informację, jaką część zapotrzebowania naszego organizmu pokryjemy zjadając produkt. Producenci żywności mogą podawać tę informację, ale nie muszą. Do podawania wartości odżywczej zobowiązani są producenci produktów spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego np. dla małych dzieci, sportowców, osób na diecie bezglutenowej. Częściowe znakowanie wartością odżywczą, czyli informacja o zawartości tłuszczu, obowiązuje producentów produktów mlecznych. W pozostałych przypadkach umieszczanie informacji o wartości odżywczej obowiązuje producentów, którzy podają na etykiecie oświadczenia żywieniowe.

Dane producenta lub paczkującego środek spożywczy – można też podawać jedynie dane wprowadzającego produkt na rynek w przypadku, gdy jego działalność jest zarejestrowana na terenie Unii Europejskiej.

Oznaczenie partii – najczęściej podawane w formie kodu kreskowego nadanego przez producenta. Jest to określona ilość produktu wyprodukowana, przetworzona lub zapakowana w takich samych warunkach. Oznaczenie partii produkcyjnej umożliwia identyfikację danego produktu spożywczego.

Ponad to na opakowaniach możemy znaleźć czasami inne przydatne określenia takie jak:

GDA czyli informacja o % Wskazanym Dziennym Spożyciu

Jest to graficzne oznaczenie dotyczące zawartości energii i składników odżywczych.

Przeważnie producenci podają dane dla 4 składników odżywczych, które w największym stopniu wpływają na ryzyko powstania chorób zależnych od diety: tłuszcze, tłuszcze nasycone, cukry proste i sód (lub sól).

Czasami można się spotkać również z GDA dla węglowodanów, białka i błonnika pokarmowego. Wartość GDA dla każdej osoby jest inna (zależy od wielu czynników: płci, masy, wieku, rodzaju pracy, aktywności fizycznej, stanu zdrowia itp.), więc te podane na opakowaniu powinniśmy traktować jako orientacyjne.

 RDA

Jest to zalecane dzienne spożycie  witamin i składników mineralnych (ang. recommended dietary allowance). Jest to również wartość przybliżona, określająca ilość poszczególnych składników odżywczych, które powinniśmy dostarczać organizmowi każdego dnia.


„Bogate w błonnik” 

Hasło to może naleźć się na produktach, które zawierają co najmniej 6 g błonnika na 100 g produktu.

„zawiera witaminę C”

Oznacza to iż produkt jest bogaty w witaminę C i nie zawiera dużych ilości tłuszczu lub cukru. W przypadku dużych ich ilości hasło to nie może być umieszczone na opakowaniu, nawet jeśli produkt rzeczywiście zawiera witaminę C.

„Dobre dla serca”

Znajduje się na opakowaniu produktu, który rzeczywiście ma naukowo udowodnione pozytywne działanie na serce i układ krążenia. Hasło to nie może znajdować się na produkcie, który zawiera zbyt dużo soli, tłuszczu lub cukru.

Dla mnie czytanie etykiet podczas zakupów o nie strata czasu tylko inwestycja. Inwestycja we łasne zdrowie. Zresztą tak naprawdę po kilku zakupach w supermakecie zauważycie, że dobrze wiecie co jest niezdrowe i niewarte jedzenia a w waszym koszyku będzieci mieć wiecej warzyw, owoców, kasz i produktów nieprzetworzonych. Naprawdę warto. Nasze zdrowie jest tylko w naszych rękach.

A wy czytacie etykiety?